Maginoo at Malakas: Ang Aking Pangarap Na Maging Isang

Ang aking pangarap na maging isang ay isang kwento ng determinasyon at pagsisikap upang maabot ang mga pangarap sa buhay.

Alam niyo ba kung ano ang pangarap ko? Gusto kong maging isang superhero! Oo, tama kayo basa. Ako, isang ordinaryong tao, ay nagnanais na maging bayani na magliligtas sa mundo mula sa kasamaan! Sigurado akong nagtataka kayo kung bakit isang katulad ko ang nais maging superhero. Well, hindi ko rin alam kung bakit, basta ang alam ko lang, lagi kong pinapanood ang mga palabas na may mga kapangyarihang supernatural at napapaisip ako, Paano kaya kung ako rin ang may ganoong kakayahan?

Sa tuwing napapatingin ako sa salamin, hindi ko maiwasang itanong sa sarili ko, Ano nga ba ang pangarap ko sa buhay? At sa bawat pagtanong na iyon, lagi akong nagbabago ng sagot. Sa isang araw gusto kong maging isang sikat na artista, sa susunod naman gusto kong maging isang matagumpay na negosyante. Ngunit sa huli, iisa lang ang pangarap ko - ang maging isang... hindi ko rin alam! Pero kahit ganito ang kalagayan ko, hindi ko pa rin maiaalis ang tawang lumalabas sa bibig ko tuwing iniisip ang aking pangarap na maging isang... wala talagang title.

Nakakatawa lang talaga na hanggang ngayon, hindi ko pa rin masabi kung ano talaga ang gusto kong maging. Parang pag-ibig lang, hindi mo rin alam kung kanino ka talaga babagsak. Pero iba ang pangarap sa pag-ibig, hindi lang ito tungkol sa puso kundi tungkol din sa kung ano ang gusto mong maging sa hinaharap. Ang hirap kasi kapag puro pangarap lang, wala pang direksyon. Parang traffic sa EDSA, walang katapusan!

Isang araw, habang nanonood ako ng teleserye sa TV, biglang sumagi sa isip ko ang ideya na maging isang artista. Akala ko siguro, kapag nag-artista ako, magiging bida ako sa sarili kong kuwento. Pero sadyang mapagbiro ang tadhana, dahil sa tingin ko, mas malaki pa ang tsansa na manalo ako sa lotto kaysa maging sikat na artista. Ibang klase kasi ang talento at ganda na kailangan doon, at hindi naman ako masyadong gifted sa mga ganoong bagay.

Naisip ko rin dati na magtayo ng sariling negosyo. Sa isip ko, magiging matagumpay ako kapag nagkaroon ako ng sariling business. Pero pagkatapos kong mag-research tungkol sa pagpapatakbo ng isang negosyo, napa-realize ko na sobrang komplikado pala nito. Kailangan mo ng puhunan, kaalaman sa marketing, at marami pang ibang bagay na hindi ko naman kayang ibigay sa ngayon. Ang hirap talaga pag ang pangarap ay naglalaro lang sa isip!

Isang beses naman, nakita ko ang mga larawan ng magagandang lugar sa ibang bansa. Naisip ko na magiging masaya ako kung maging isang traveler ako. Makakapunta ako sa mga exotic na lugar, makakatikim ng iba't ibang kultura, at laging may adventure sa buhay. Pero habang pinag-iisipan ko ito, napansin ko rin na hindi ko kayang mabuhay ng wala akong wifi o aircon. Siguro ang tawag lang sa akin ay toristang may pangarap.

May mga pagkakataon din na nagluluto ako ng mga simpleng putahe sa bahay. Naisip ko na baka pwede akong maging isang chef. Nakakatuwa kasi ang dating ng mga pagkain kapag pinaghirapan mo ito. Pero noong isang beses, nagluto ako ng adobo na sobrang alat. Hindi ko alam kung paano iyon nangyari, pero nagduda ako sa aking talento bilang chef. Siguro dapat sa akin, Cooking Mama na lang ang pangarap.

May mga gabi rin na habang nagbabasa ako ng komiks, napapaisip ako kung pwede akong maging isang superhero. Malalabanan ko ang kasamaan, ililigtas ko ang mga inosenteng tao, at maglilinis ako ng mundo. Pero sa totoo lang, hindi ko kayang gumising ng maaga para makapag-exercise, kaya siguro mas bagay sa akin ang maging Superhero ng Pagtulog.

Minsan naman, naiisip ko na baka maging manunulat ako. Gusto kong ibahagi sa iba ang mga kathang-isip ko at mga kuwentong nabubuo sa aking isipan. Pero ang problema, madalas ayaw ko nang magsulat pagkatapos kong magtrabaho buong araw. Sa huli, baka mas bagay sa akin ang maging Professional Procrastinator na lang.

Tunay nga siguro ang sinabi nila na ang pangarap ay parang mga pusa, hindi mo alam kung saan pupunta. Hindi pa rin malinaw sa akin kung ano talaga ang gusto kong maging. Pero hindi ko rin ito pinipilit. Basta ang importante, habang patungo ako sa hinaharap, masaya ako sa mga karanasan at pagkakataon na dumarating sa buhay ko. Dahil sa huli, hindi naman kailangan ng isang title o label para maging masaya.

Kaya sa tuwing tinatanong ako ng iba kung ano ang aking pangarap na maging, tawa na lang ang aking tugon. Hindi dahil wala akong direksyon, kundi dahil natutunan ko nang tanggapin na ang buhay ay hindi lang tungkol sa pagiging isa sa mga itinakdang bagay. Ang buhay ay tungkol sa pagtawa, sa pag-eksperimento, at sa pagtanggap na hindi lahat ng pangarap ay may titulo. Kaya sa mga taong tulad ko na walang malinaw na pangarap, isipin natin na baka ang pangarap natin ay maging... masaya.

Ang Aking Pangarap Na Maging Isang International Spy

Nangarap akong maging isang international spy - kaso, natatangi lang ang aking talento sa pagsuot ng itim na damit at pagkababaeng nakakagulat! Hindi ko alam kung bakit, pero tuwing naglalakad ako sa kalsada, parang may magnet ang mga mata ng tao sa akin. Siguro dahil sa aking itim na damit na tila panglibing. Subukan mong maglakad sa gabi na naka-itim na damit, sigurado akong ikaw rin ay magiging sentro ng atensyon!

Gusto Kong Maging Isang Pro Wrestler

Gusto kong maging isang pro wrestler - pwede ko kaya labanan ang katamtamang kadaldalan ng mga kampeon dito? Hindi ko talaga alam, pero kapag nagbabasa ako ng mga wrestling magazines, palaging naiisip ko na kayang-kaya ko ring sumabak sa wrestling ring. Pero seryoso, baka mapagod lang ako sa kakadaldalan nila. Hindi ko alam kung saan nila kinukuha ang lahat ng enerhiya nila upang magkuwento ng walang humpay. Baka dapat mag-training muna ako sa pagiging tagapakinig bago ako sumabak sa wrestling ring.

Ang Labis Kong Pagnanais na Maging Professional Dancer

Ang labis kong pagnanais na maging professional dancer - pero aminin na natin, mas may talento pa akong mabangga ang mga kasintahan kong lampayatot. Hindi ko alam kung bakit, pero kapag naglalakad ako, parang magnet din ako sa aksidente. Hindi ko maintindihan kung bakit ako palaging nababangga ng mga tao, mga poste, at kahit mga pusa sa daan. Siguro dapat mag-training muna ako sa pagsayaw bago ako sumabak sa mundo ng professional dancing. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako mabangga.

Pangarap Ko Ring Maging Bida sa Pelikula

Pangarap ko ring maging bida sa pelikula - kaso, ang pinakamalapit na naging aksyon ko ay sa pagtatangkang mag-drunk acting sa mga family gatherings. Hindi ko talaga alam kung bakit tuwing may camera na naka-focus sa akin, bigla akong kinakabahan at nagiging awkward. Siguro dapat mag-training muna ako sa pag-arte bago ako mag-audition sa mga pelikula. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging awkward sa harap ng camera.

Gusto Kong Maging Isang Magaling na Fashion Designer

Gusto kong maging isang magaling na fashion designer - napakamahilig ko sa pag-recycle at pagpaikli ng mga damit na hindi ko na magamit, baka pwede na dun? Hindi ko alam kung bakit, pero tuwing may lumang damit akong nakikita, agad kong naiisip kung paano ko ito maaayos at mapapagandang muli. Siguro dapat mag-training muna ako sa pagdi-design ng mga damit bago ako sumabak sa mundo ng fashion design. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging recycling queen lang.

Pangarap Ko Ring Maging Isang Food Critic

Pangarap ko ring maging isang food critic - pero palagi ko lang naman sinisigawan ang inahawang ulam kong nilagyan ng sobrang sahog. Hindi ko alam kung bakit tuwing kumakain ako, bigla akong nagiging vocal tungkol sa lasa ng mga pagkain. Siguro dapat mag-training muna ako sa pag-appreciate ng iba't ibang lasa bago ako maging food critic. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging sigawera habang kumakain.

Gusto Kong Maging Isang Famous Vlogger

Gusto kong maging isang famous vlogger - kaso, hangga't hindi pa ako natatanggap bilang world record holder sa kahit anong klaseng procrastination, hindi pa rin ako magsisimula. Hindi ko talaga alam kung bakit tuwing gustong-gusto kong magsimula, bigla akong nadadala sa landas ng katamaran. Siguro dapat mag-training muna ako sa pagiging consistent bago ako magsimula sa vlogging. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging world record holder ng katamaran.

Nangarap Akong Maging Isang Sought-After Writer

Nangarap akong maging isang sought-after writer - pero paano ko tutugtugin ang mga salitang naliligaw lang sa mga kamag-anak ko? Hindi ko alam kung bakit tuwing sinusulat ko, bigla akong nagiging malikot at naliligaw sa landas ng pagsusulat. Siguro dapat mag-training muna ako sa pagiging focused bago ako sumabak sa mundo ng pagsusulat. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging salita wanderer lang.

Gusto Kong Maging Isang Mabuting Mang-aawit

Gusto kong maging isang mabuting mang-aawit - problema ko lang, nagsama ang tunog ng kamatis at ipis kapag kumakanta ako! Hindi ko alam kung bakit tuwing kumakanta ako, bigla akong nagiging out-of-tune at parang nagtatagisan ng tunog ang kamatis at ipis. Siguro dapat mag-training muna ako sa pag-awit bago ako magsimula sa singing career. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging kamatis at ipis na mang-aawit.

Pangarap Kong Maging Isang Inspirasyon para sa Iba

Pangarap kong maging isang inspirasyon para sa iba - nalulunod na rin ata ang mundo sa katatawa kapag naiisip nilang maging tulad ko! Hindi ko alam kung bakit tuwing gustong-gusto kong maging inspirasyon, bigla akong nagiging comedian. Siguro dapat mag-training muna ako sa pagiging serious bago ako maging inspirasyon sa iba. Baka may technique na pwede kong gamitin para hindi na ako maging world's funniest person lang.

Ang Aking Pangarap Na Maging Isang Use:

1. Naisip ko lang, sa isang mundo na puno ng mga superhero, bakit hindi ako sumama sa kanila? Sa pangarap kong maging isang use, siguradong magiging pambihira ang aking buhay! Parang may superpowers ako, pero wala lang.
2. Isipin mo, kapag may emergency, pwede akong tumawag sa telepono gamit ang daliri ko. Hindi lang basta texting, literal na telepono ang kamay ko! Pero wag naman sana ako magka-crush at biglang umusok ang cellphone, sayang naman yung pagiging use ko.
3. Ang saya siguro ng malakas na kalabaw! Pwede akong magkaroon ng one-man show na carabao, ang sarap mag-dala ng mga tao sa likod ko. Libreng sakay para sa lahat! Pero sana hindi ako ma-take for granted, baka sabihin nila siya na naman yung use na kalabaw, wag na lang natin pansinin.
4. Gusto ko ring magkaroon ng super speed! Pwede akong mag-deliver ng pizza ng 30 seconds lang, no need for motorcycles or scooters. Basta may pizza sa kamay ko, mawawala na lang siya bigla tapos mapapasigaw na lang yung customer ng Wow! Ang bilis! Pero sana hindi ako mawalan ng gana sa pizza, baka unti-unti rin akong mawala sa sobrang bilis.
5. Syempre, bilang isang use, kailangan ko ring magkaroon ng super strength! Hindi lang mga bato ang pwede kong iangat, pati mga problema ng mundo! Pero sana hindi maging sobrang lakas ko, baka mapunit ko yung mga damit ko kapag nagpupumilit akong magbukas ng lata ng sardinas.

Ang sarap lang talagang mangarap. Sa mundo natin na puno ng stress at problema, okay lang minsan na tumawa at magpatawa. Kaya kung maging use man ako o hindi, importante na lagi tayong may ngiti sa labi at positibong pananaw sa buhay!

Mga bes! Salamat sa inyong pagbisita sa aking blog tungkol sa aking pangarap na maging isang walang title. Eto na po ang aking kahit humurous na mensahe sa inyo. Sana'y nag-enjoy kayo sa pagbasa at natawa kayo ng bongga!

Una sa lahat, gusto kong sabihin sa inyo na matagal ko nang pangarap maging isang walang title. Simula pa noong bata ako, wala akong gustong gawin kundi maging isang walang titulo. Sabi ng mga magulang ko, Anak, masyado kang ambisyoso. Paano ka mabubuhay nang walang titulo? Sabi ko naman, Eh di magiging unique ako, tatawagin na lang nila akong 'Si Walang Titulo'!

Pero alam niyo ba, hindi lang pala ako ang may pangarap na ito. Marami rin palang ibang tao sa mundo na gustong maging walang titulo. May mga artista, politiko, at pati na rin mga taxi driver. Sabi nga nila, Walang titulo, walang problema! Kaya naisip ko, bakit hindi ko subukan ang aking tsamba sa pagiging walang titulo?

Kung tutuusin, hindi naman talaga mahirap maging walang titulo. Hindi mo na kailangan mag-aral ng maraming taon para maabot ang pangarap na ito. Hindi mo rin kailangang gumastos ng malaking halaga ng pera. Ang kailangan mo lang ay magkaroon ng malawak na imahinasyon at maging kontento sa kung ano ang meron ka. Sabi nga nila, Walang titulo, walang problema!

Mga bes, sana'y natuwa kayo sa aking humurous na mensahe tungkol sa pagiging walang titulo. Sa huli, ang importante ay maging masaya tayo sa kung ano ang meron tayo. Kung pangarap mo talagang maging walang titulo, go for it! Basta't't wag mo lang kalimutan na may mga bagay pa rin sa buhay na mas mahalaga kaysa sa titulo, tulad ng pamilya, pagkakaibigan, at ang pagiging totoo sa sarili. Salamat ulit sa inyong pagbisita, mga bes! Hanggang sa susunod na blog post ko!